Vatan,millet,bayrak ve tüm bu kavramları sarmalayan din.İslam dini yani.Bu kavramları özümseyen,beyninin süzgecinden geçirerek tüm kılcal damarlarına kadar indiren bir insan.İdealist bir şahsiyet.Mürekkebini kullanan bir alim.Kalemini bir kılıç niyetiyle sayan bir veli.Yani bilgi ve birikimini icraata döken bir dava adamı.
Bu meziyetlere sahip olan ve ülkemizin bilinen o sıkıntılı günlerinde sürekli çile,eziyet ve baskılara maruz kalan  bu insanı biz çok seviyoruz.Yüzlerce defa mahkeme kapılarında ifade vermek için bekleyen bir cefakar.Dönemin 312 Generaline karşı davası uğruna kükreyen bir cesaret abidesi.Mürekkebinin,şehidin kanından üstün olduğunu bilerek, tüm hayatını risklere adayan fedakar bir üstat.
Bu insanın sevenleri çok.Ama biliyorum ki,nefret edenleri de çok.Ben “Nefret” ile “Sevgi” nin yan yana veya paralel yürümesinden yanayım.Çünkü,herkes tarafından “sevilen” veya herkes tarafından “nefret” edilen insanlar iyi insan değillerdir.Firavun olmasaydı Musa olur muydu? Nemrut olmasaydı Hz.İbrahim olur muydu? Ebu Cehil,Ebu Lehep olmasaydı Hz Muhammed olur muydu?Bunlar “Nefret”in simgeleri.İslam davasının fitilleri.Ya bir de Hz.Ebubekir,Hz.Ömer,Hz Ali ve Hazreti Osman’ı veya Ashab-ı Kiramı düşünelim.Bunlar da “Sevgi” nin timseri.
İşte bunun içindir ki;sevgi ile nefretin yan yana yürümesi ,dünya var oldukça devam edecektir.Bizi sevenleri ve bizden nefret edenleri de bu nedenle seviyoruz.Önemli olan sevgiden yana olmaktır.   
Biz çok değerli ağabeyimiz Akit Gazetesi yazarı Hasan Karakaya’yı sevgi ile yad edenlerdeniz.Sevenleri ve nefret edenleri ile beraber,Allah indinde kazandığı güzelliklerle bu dünyadan göç ettiğine inananlardanım.Mekanı cennet olsun.Peygamberimizin şehrinde,umre yaparak temizlenen ve  şükür namazı kıldıktan 2 saat sonra ruhunu teslim eden bu güzel insana imrenmemek elde değil.Demek ki “Nasıl yaşarsanız,öyle ölürsünüz” sözü ne kadar da doğruymuş.Ya Rab! Bana da Hasan ağabeyimiz gibi bir ölüm nasip et.Amin.