Bırakın artık kadınların yakasını! Çekin ellerinizi kadınların giydiklerinden yada giymediklerinden!

 

Memleketimizin çok derin bir derdi var. Geriye dönüş. Yani ileriye ket vurma özelliğimiz. Eskiden öğrenilenlerin yeni öğrenilenleri bozması, unutturması. Gelişim kat ettikten sonra geriye dönmek. Tek bir adımda elde edilen kazanımları silip atmak. 

 

Bu ülkede bir nesil “çıkaramadığı seslerin, söyleyemediği cümlelerin ve savunamadığı hakların yorgunu”. Bu yorgunluk ki, geçmesi çok uzun yıllar aldı. “Varolmak Hakkı” ellerinden alınan kadınlara, reva görülen hayatlar ilkel kavimlerin yaşayışlarını andırıyordu. Herkes öyle medeni, öyle uygar ve gelişmiş; yalnızca “örtülü kadın” gerici, yobaz ve bağnaz. Kimdi bütün bu yaşamı iki ayrıma sokan? Kimdi hadsizce sosyal hayatın içinde kendi olabilmeyi kadınların elinden alan? 

 

O, şu, bu ne önemi kaldı ki?

 

Bölen, ayrıştıran ve damgalayan bu zihniyet bu ülkeye çok acılar çektirdi. Bu ülke büyük travmalar atlattı. Biz bu zihniyeti geride bıraktık zannederken; şuursuzun biri çıkıp içindeki kini dışa yansıttı. Yazıklar olsun, eğitimli şuursuz. Biz bunları konuşmamış mıydık ? Barışmamış mıydık ? Pek çok alandaki yasakların kalkmasıyla her meslekten başörtülü olup her ortama girmemiş miydik ? Bizi tanıyıp sevmemiş miydiniz ? Her meslekten, mesleğini en güzel şekilde icra eden, başındaki örtünün kimseye batmadığı pek çok kadınla tanışmamış mıydınız ?

 

Ama işte burası Türkiye. Bu kadar.. 

 

Biz de rezilliği “çağdaşlık” adına alkışlayan bir toplumsal tortu var.

 

Başörtülüden mimar olurmuş, kapalı halde çizim yapabilirmiş. Hatta hakim de olabilirlermiş. Zira hukuk Üstün Dökmen’in alanı değilmiş. O konuda yorum yapamazmış. Başörtülü birisi hastasıyla empati yapamayacağı, sempatiyle yetineceği için psikolog asla olmazmış. Nötr olamazmış.. 

 

Aynı ayrımcı ve cahilce kullanılan bu ifadeleri Avrupa’da, ABD’de bir psikolog kullansa kamuoyu ve meslek örgütleri o psikoloğu insan içine çıkamayacak hale getirirdi. Aldığı eğitim, akademik unvanları, yeterliliği sorgulanırdı. Benim ülkemde de sorgulanmalı. 

 

Kötülüğünün dokunmadığı biri, sebepsizce birinden nefret ediyorsa; o kendinde olmayan bir şeyin o insan da oluşundandır. Bu kural henüz hiç şaşmamıştır. 

 

Tüm tesettürlü psikolog, psikiyatri ve pdr uzmanları mesleki başarınız ile bu adamı eşek sudan gelene kadar tokatlamak sizin boynunuzun borcu olsun. İyi ki varsınız !

 

Tesettürlüler “……. mesleğini yapamaz” dediniz ya biz istediğimiz mesleği yapacağız, siz de ağlayarak günlüğünüze yazacaksınız.

 

Üstün düşünceleri olduğunu düşünen bir şahıs çıkmış konuşmuş. Fikri olmadan zikri olanların konuştuğu bir devirde yaşıyoruz ne yazık ki. Ben Mine olarak kendisinin bunca yıl okuduklarına rağmen cehaletine hayret ettim. Çocuklarınıza üstün diye isim koymayın İsim etkisi diye bir gerçek var.

 

Kibir şeytana mahsustur. Üstünlük taslarken; bir bakmışsın aşağılık oluvermişsin.

 

Bir kadın; örtülü, örtüsüz, bekar ya da evli, dinsiz ya da mümin istediği mesleği yerine getirmek için “kafasını kuma gömülülerden” icazet mi beklemeli ?

 

Kadın, kadındır. Meslek, statü, konum ayrımı yapılmaksızın var olma hakkı vardır.

 

Günün Sözü;

Kibir ve inat, bir kişinin kendini önce mükemmel görmesini sonra da sonunu oluşturur. (Tolstoy)

 

Faydalı Olabilmesi Dileğiyle..

Mine YILDIRIM

mineyildirim@akyazihaber.com