Anneler Günü haftasında kalemimden neşe, mutluluk, ışıldayan harflerin dökülmesini isterdim. Öncelikle başta kendi annem Emine Gülay olmak üzere, tüm annelerin, anne adaylarının ve vatan uğruna evlatlarını toprağa veren şehit annelerimizin bir gününü değil, her gününü kutluyorum.

 

Bu ülkede kadınların iyi bir hayat yaşama ihtimali sizce nedir ? Son yıllarda tuhaf biçimde yükselen kadına şiddet, istatistiki olarak görünür olan, hak ettiği cezayı almadıkça cesaret bulan ama cümleten artık canımıza tak eden, günümüz dünyasında kadına yönelik psikolojik, cinsel ve fiziksel şiddetin normalleştiği ve medyada yer bulmaktan öteye hukuki olarak tam engellenemediği bir süreçten geçiyoruz.  

 

Maalesef bu ülkede yaşayan kadınsanız, ister avukat olun, ister tarım işçisi, ister gazeteci, ister ev kızı, ister anne..  Bir şekilde şiddete maruz kalıyorsunuz !

 

Şimdi size, Nisan ayında anne olduğu için işine son verilen bir muhabirden bahsedeceğim. Samsun Demirören Haber Ajansı’nda (DHA) meslektaşımız olan gazeteci Zeynep Irmak Öcal, anne olduğu için işten çıkarıldı. Yanlış okumadınız anne olduğu için işten çıkarıldı. “Siz anne oldunuz, süt izniniz olacak, sahada aktif görev yapamayacaksınız, çocuğunuz hasta olur” gibi türlü türlü akla mantığa uymayan sadece varsayıma dayanan bahaneler cinsiyetçilik değil de nedir ? Psikolojik şiddet değil de nedir ?  Hangi erkek baba olduğu için işten çıkarıldı? Kadınlar anne oldukları için bahaneler öne sürülerek bir çırpıda işten çıkarılabiliyorken, ben hiç görmedim sen baba oldun çocuğunla ilgilenirsin, çocuğunu hastaneye götürürsün diye işten çıkarılan bir erkek. Her gün binlerce kadın, çalışma hayatı içinde cinsiyetçilik, ayrımcılık ve mobbing’e maruz kalıyor. Basın emekçisi Zeynep Irmak Öcal’ın yaşadığı, bu utanç verici fiillerden sadece bir tanesidir. Aynı zaman da en somut örneğidir. Bu cinsiyetçi tutumu, ayrımcılığı kınıyorum. 

 

Kadınların başarısını bırakın övmeyi, tebrik etmeyi, fena halde kıskanıp çoğu zaman “karı gibi” diye nitelendirdiği eylemler olan dedikodu etmenin, çamur atmanın, entrika kurmanın şahını yapan, kompleksli insanlarla yaşamak gerçekten çok zor.

 

Milyonlarca eşitçilik, komplekssiz, kafasının içinde beyin, yanında da kadın eş dost, evlat, iş arkadaşı, can yoldaşı olan adam varken, bu genelde hiçbir baltaya sap olamayan boş kafaların devrinin artık bitmesini istiyor ve umuyorum. 

 

Bu ülkede kadınların iyi bir hayat yaşama ihtimali bir erkeğin iyi bir hayat yaşama ihtimali kadar yüksek değil. Söz konusu kadının, bir erkeğe göre daha fazla çaba göstermesi, daha azimli olması, daha çok çalışması gerekiyor.

 

Günlük hayatta bile pek çok alanın eril bakış açısıyla planlandığı bir gerçek. Böylesi bir bilinci okul sıralarında veya üniversite kürsülerinde bireylere aşılamak zihinsel ve davranışsal kalıpları değiştirmek kolay değil. Bu anlamda kadın ve erkek ilişkilerinin gerçek anlamına ulaşmak ve cinsiyete yönelik ayrımcılığı engellemek aileden başlayan bir eğitim ile mümkün. 

 

Benim bugün tüm erkeklerden beklentim erklikleriyle yüzleşmeleri.. Günlük hayatta kadınlara karşı olan davranışlarını, içsel bakış açılarını mertçe değerlendirmeleridir. Kadınlar olarak kendimizle de yüzleşmeliyiz, kız çocuklarımızı güçlü yetiştirmeliyiz. Bir günde aydınlanma olmayacak belki, fakat gelen yeni kuşakların bugünkü kadından ileride ve saygın konumda olacağı inancım sonsuz..

 

Faydalı Olması Dileğiyle..

Mine YILDIRIM

mineyildirim@akyazihaber.com