Yaklaşık üç yıl önce başlatılan mavi kapak kampanyası dün itibariyle sona ermiş olduğunu yerel ve ulusal medyada geniş yer buldu. Sonuç itibariyle 400 ton kapak toplandığını ve bunun neticesinde yaklaşık 1600 tekerlekli sandalye dağıtıldığı söylendi.

                   Engellilere verilen değerin, toplumsal dayanışmanın ne kadar önemli olduğunu bir kez daha gözler önüne serilmiş olduğunu gördük. Peki, yeterli miydi bu proje? Bütün tekerlekli sandalye ihtiyacı olan engelli vatandaşlarımız, tekerlekli sandalye sahibi oldu mu acaba? Tabi bunları tartışmak lazım…

                  Ülkemizde son on yıl içerisinde engelli vatandaşlarımıza yönelik yapılan çalışmalar, yeni düzenlemeler, pozitif ayrımcılık vb. takdire şayan hizmetlerin olduğunu özellikle engelli ve engelli ailelerin yakinen bildiği aşikârdır. Özellikle engelliler için AB projelerinin de önemli bir yer aldığı kanısındayım.

                  Mavi kapak projesi aslında kimsenin bir projesi olmamakla beraber sahiplenen herkesin projesi olması gerektiği kanısındayım. Burada büyük bir fedakârlık örneğini verebiliriz. Çünkü sırf tekerlekli sandalye için çöplerden kapak toplayan insanlara şahit oldum. Ne için? Tamamen bir engellinin yarasına merhem olmak için…
                  Biz millet olarak yardımlaşmayı ve dayanışmayı seven, sahip çıkan ecdadın torunlarıyız. Bizi yüzyıllardır ayakta tutan değerli kavramlardandır, yardımlaşma ve dayanışma…

                  Engelli vatandaşlarımıza hizmet, hakka hizmet düsturuyla, Engelli vatandaşlarımıza hiçbir zaman acıma hissiyle bakmamalıyız, onları da toplumun birer parçası olarak değerlendirmemiz lazım. Unutmamamız gerekir ki “ Her sağlam birey, birer engelli adayıdır.”

                   Mavi kapak projesinin her zaman devam edeceğini ve sonuç olarak toplanan kapaklar geri dönüşüme gönderilerek tekrar tekerlekli sandalyeye dönüşeceği kanısındayım. Umarım bu kampanya devam eder ve bir nebze olsun tekerlekli sandalye ihtiyacı olan vatandaşlarımıza merhem olur.

                 Yaratılanı, yaratandan dolayı sevmemiz gerekiyorsa, özellikle engelli vatandaşlarımıza sahip çıkılması noktasında hiçbir fedakârlıktan kaçınılmaması gerektiği kanısındayım.

                 Bir daha ki yazımda görüşmek dileğiyle, engelsiz yarınlar diliyorum. Hoşça Kalın…     
 
             

  Mehmet Şakir KAPLAN
  mehmetsakirkaplan@gmail.com