Birleşmiş Milletler 1992 yılında Dünya Özürlüler Gününü kabul etmiş olup, 1993 yılında ise İnsan Hakları meselesi içinde Özürlülerin sorunlarıyla ilgili yeni başlıklar ve eylem planları yapmıştır.

                  3 Aralık Dünya Engelliler Günü tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de çeşitli etkinliklerle kutlandı. Aslında bu anlamlı günün kutlanması için engelliler ile ilgili bütün sorunların ortadan kalkması gerekir ki bu kutlamaya dönüşsün. Aksi takdirde bu anlamlı günün kutlanması yerine bu günün yarım kalmış sorunların tekrar gündeme getirilmesi ve eksiklerin ivedi olarak yapılmasının istenmesi olarak da nitelendirilebilir.
 
                  Engellilik; doğuştan ya da kaza veya uzun süren bir hastalık sonucunda oluşan bedensel, zihinsel, duygusal ve sosyal yeteneklerin kaybı olarak tanımlanmaktadır. Bugün sağlık, eğitim, istihdam, sosyal güvenlik ve toplumsal yaşama tam katılım gibi temel sorunlarda özürlü vatandaşlarımız için de büyük fırsat eşitsizliklerinin ortadan kaldırılmasına yönelik çalışmaların yapılması gerekmektedir.

                  Engelli vatandaşlarımıza yönelik olarak geliştirilen politikalarda; engelli vatandaşlarımızı ve ailelerini bilinçlendirmeye yönelik bilgi paylaşımı için gerekli imkanların ilgili kurumlarca sağlaması, etkin bir tıbbi bakım şartının devlet tarafından güvence altına alınması, özürlülerin kendi kendine yeterlik ve işlevsellik konusunda olabilecek en iyi düzeye çıkarılması ve bu düzeyin korunması için rehabilitasyon programlarının hazırlanması ve özellikle araç gereçlerinin de bu kapsamda ele alınacağı yardım servislerinin geliştirilmesi ivedi konulardır.

                  Engelliler ile ilgili politikalar; sadece engelli vatandaşlarımızın insani haklarını ve sosyal güvencelerini sağlamakla sınırlı olmayıp, aynı zamanda engelliliğe neden olan etmenlerin çözümünü de kapsamalıdır.

                  Engelliliğin önlenmesi konusunda başarılı olabilmek açısından; erken tanı amacı ile sağlık taramaları için gerekli koşulların sağlanması, eğitim programlarının geliştirilmesi, güvenilir, sağlıklı veriler elde edilebilmesi için kayıt sistemlerinin iyileştirilmesi, alt yapı hizmeti veren kuruluşlar ile koordinasyonun sağlanması, sağlıklı çevre bilincinin ve ulaşılabilirlik koşullarının oluşturulması, sürekli tıp eğitimi kapsamında özürlülükten korunma ve rehabilitasyon konularına yer verilmesi gerekmektedir.

                  Engelli vatandaşlarımızın yaşadıkları sorunlar sadece kendilerinin değil; ailelerinin, çevrenin, toplumun, kısacası tüm insanların, insanlığın ortak sorunu olmalıdır. Bir dahaki yazımda görüşmek dileğiyle….Hoşça kalın….

  Mehmet Şakir KAPLAN
  mehmetsakirkaplan@hotmail.com