Fındık tarlasının  toprağını havalandır.Gübresini at.Kar,soğuk ve don olaylarına karşı tedbirini al.Birçok zararlılara karşı ilaçlama yap.Sabırla olgunlaşmasını bekle.Daha sonra bir sürü işçi parası ödeyerek toplat. Kurutmak üzere harmana ser.Daha sonra patoz işlemleriyle uğraş.Patoz işi bittikten sonra tekrar kurut.Çuvallara doldur.

Bir sürü iş,sıkıntı,eza-cefa ve üreticinin alın teri.Borcu olan var,çocuğunu evlendirecek olan var,ev yapacak olanlar var.Kısacası, alın terinin karşılığını bekleyen insanlar var.Tüccara yem olmak istemeyen bu insanlar ilgi bekliyor.Kimden mi?Elbette ki Hükümet'ten.

Ben fındıktan anlamam.Ama halkın içerisinde bulunan birisi olarak,bildiklerim var elbette.Bir ton fındığın maliyeti hesaplandığında,üreticinin yıl boyu çektiği cefanın bilançosu içler acısı.Üreticinin cefası belli de,bunun sefasını kimler sürüyor?

Sonuç:Bir kere üretici, henüz dalında yetişmekte olan fındığının parasını, bir yıl öncesinden harcamamalı.Yani tüccara borçlanarak ona mahküm olmamalı.Ayağını yorganına göre uzatacaksın.Burası çok önemli.

Devlet de fiyatları makul seviyede belirleyip netleştirmeli ve düzenleyici bir rol üstlenmeli.Şu anda belirlenen fiyatlar,üreticinin beklentisinin çok altında.Buna rağmen,çok zamandır süregelen fiyat oyunları kırıldı ve TMO,duvara toslayan piyasayı açtı.Çok daha düşük fiyatta fındık almak isteyen tüccarların önünü kesti.Buna da şükür.

Allah fındığınıza bol bereket versin.Güzel ve hayırlı işlerde harcamayı nasıp etsin.Gelecek yılın fındığını da,şimdiden harcamaya başlamayalım.O zaman görün siz,ne kadar hür ve tok satıcı olduğunuzu.Tüccara da mahküm olmamanın zevkini yaşamış olursunuz.Yine de siz bilirsiniz.