On bir ayın sultanıdır Ramazan-ı Şerif…

Öyle bir rahmet ayıdır ki insanın bu ayın feyzinden, rahmetinden, mağfiretinden ve bereketinden faydalanmaması için özel çaba sarf etmesi gerekir.

Peygamber Efendimiz (sav) bir keresinde minbere çıkarken, her adımda duraklayarak "âmin" dedi ve bu üç kere tekrarlandı. Namaz sonrasında neden duraklayarak amin dediniz diye sorulduğunda ise birinin nedenini şöyle açıkladı:

“Cebrail (as): 'Ramazana eriştiği halde bir insan, buna Ramazanın feyzinden, bereketinden istifade edememiş, Ramazan gelmiş geçmiş de hâlâ Allah'ın mağfiret ettiği bir kul olamamışsa, Allah'ın affını, mağfiretini kazanamamışsa; yazıklar olsun o kula!.. Burnu yerde sürtsün!' diye dua etti. Ben de ona amin dedim.”

Rahmeti, fazileti, bereketi, mağfireti bu kadar büyük bir ayda Alemlere rahmet olarak gönderilmiş bir Peygamberin ve vahiy meleğinin bedduasına muhatap olmak ne büyük nasipsizliktir…

RAMAZAN-I ŞERİFE HÜRMET EDİLDİĞİ YILLAR

Fazla değil şurada 70-80 sene öncesinde; ülkemiz Müslümanları Ramazan-ı Şerif ayına büyük hürmet gösterir, bu ayı kendileri için büyük bir fırsat olarak görürdü. Düzenli ibadetleri yapanlar daha fazlasını yapmak için çabalarken, yapamayanlar ise hiç olmazsa bu ayda ibadetlerini düzene sokmaya çalışır ve Ramazan-ı Şerif sonrası da bu manevi disiplinin rahmetiyle kalan ömrünü Allah’ın rızasına daha uygun geçirmeyi ümit ederdi.

Müslümanlar, bu mübarek aya, oruca ve oruç tutanlara saygısızlık edip Allah’ın gazabına uğramaktan özellikle sakınır, bundan dolayı diğer aylarda işlediği birçok haram işi terk ederdi. Örneğin içki içenler bu ayda içkiden uzak durur, kumar oynayanlar kumara yaklaşmaz, normalde açık gezen bazı bayanlar ise Ramazan-ı Şerife hürmeten kapanır ve sokaklara açık çıkmazdı. Öyle ki İstanbul’da yaşayan Rum kadınları dahi Ramazan-ı Şerif ayında sokağa çıkarken Oruç ayına ve Oruç tutan Müslümanlara hürmeten kafalarını kapatır daha derli toplu kıyafetler giyerdi.

Ülkemizdeki neredeyse tüm lokanta vb. yerler Ramazan-ı Şerif nedeniyle kapalı olur, herhangi bir nedenden dolayı oruç tutamayacak olanlar için açık olan birkaç mekan ise dışarıdan görünmesin diye perdeyle kapatılır, o mekanlara girenler de başları önde gizli ve hızlıca girip çıkarlardı.

Dışarıyı bırakın, aynı ev içinde özel durumları nedeniyle oruç tutamayan kadınlar dahi öyle ulu orta yemek yemez, kimseler yokken gizlice ve sessizce birkaç lokma atıştırıp idare eder, yemeği ise oruç tutan insanlarla birlikte sahur ve iftar yemeğinde yiyerek oruç tutanların ve orucun rahmet ve bereketinden istifade etmek için çabalarlardı.

Özellikle 1999 lara kadar Ramazan-ı Şerifte evlerde Kur’an-ı Kerimler okunup hatimler indirilir, camilerde mukabele dinlenir, genç-yaşlı, kadın-erkek herkes teravih namazına camilere gider ve camiler Ramazanı Şerifin bereketiyle dolup taşardı.

RAMAZAN-I ŞERİFE MEYDAN OKUNDUĞU YILLAR!

Milenyum çağı da denilen 2000 li yıllara girilmesiyle her geçen gün dine ve dini değerlere olan ilginin yok olduğu ülkemizde, Ramazan-ı Şerif ayına olan ilgi, ta’zim ve hürmet de yok oldu! Oruç tutmayan sayısı her geçen gün artarken oruç tutanlara olan saygı ise git gide azaldı. Öyle ki bu gün birçok şehir merkezinde Ramazan-ı Şerif ayında neredeyse Ramazandan ve oruçtan eser kalmadı!

Artık Ramazan-ı Şerif ayında şehir merkezlerinde birçok lokanta açık ama camlarında perde yok! Hatta kapıda bekleyip yoldan geçenlere “buyurun efendim” diyeni yemek kokusunu dışarıya bırakan mekânlar bile var! Caddeler ve sokaklar ellerinde sigaralarla gezen, dumanlarıyla Ramazan-ı Şerif ayına ve oruç tutanlara meydan okuyan insanlarla dolu! İşyeri, okul, cadde ve sokaklarda ise demokrasi ve insan hakları koruması altında, Ramazan-ı Şerif ayına hürmeti bırakın sanki oruca ve oruç tutanlara inadına normalden daha çok Setr-i Avret ihlalleriyle kavruluyor!

Unutmadan bir de sanki 11 ay harammış da sadece Ramazanda serbestmiş gibi normalde kumar oynatmayan bazı mekanlarda sahura kadar tombala ve kumar oynanmaz mı?

BİRİLERİ VAR Kİ…

Anayasamızda “İnanmış olduğu dinden ötürü kimseye zorlama yapılmaz.”, “…dini inanç ve kanaatlerinden dolayı kınanamaz ve suçlanamaz.” ibareleri yer almaktadır. Cenab-ı Allah da insanları bu dünyada özgür bırakmıştır… Kur’an-ı Kerim’de Kehf suresinde “İsteyen inanır (iman edip gereğini yapar), isteyen inanmaz (inkar edip kaile almaz)” buyrularak bu özgürlük tüm insanlığa duyurmuştur. Ama ayetin devamında ise dinine inanmayan ve emirlerini kaile almayanları diğer hayatta neyin beklediği de açıklanmıştır.

Diğer taraftan Hz. Allah İslam dininin anayasası olan Kur’an- Kerim’de iman iddiasındaki kullarından Ramazan-ı Şerif ayı geldiğinde oruç tutmalarını istemiş ve başka bir ayetinde de “Ey İman Edenler! (iman iddianızın gereği olarak) Kendinizi ve çoluk çocuğunuzu cehennem ateşinden koruyun…” diyerek kendilerini ve çoluk çocuğunu korumalarını emretmiştir.

Sonuç olarak:

Birileri var ki… Bu Ramazan-ı Şerif ayında Cenab-ı Allah’ın bu emrine “İşittik ve itaat ettik” diyecek, orucunu tutacak, kendisini ve çoluk çocuğunu Allah’a isyandan korumak için çabalayıp, rahmeti, fazileti, bereketi, mağfireti bu kadar büyük bir aydan istifade edip bayram sabahı inşallah affedilmenin bayramını yapacak!

Ama yine birileri var ki… Yeryüzünde 8,5 Milyar insan içerisinde hiçbir sıkıntı çekmeden, sadece Müslüman bir anne ve babadan doğmakla 1,5 Milyar Müslüman’dan biri olacak... Hem de genel olarak Ehl-i Sünnet itikadına sahip bir toplumda ve Müslümanlığın en güzel ve rahat yaşanabileceği ülkelerin birinde Ramazan-ı Şerif ayına kavuşacak. Ama Hz. Allah’ın yukarıdaki emrine “işittik ve (kaile almayarak) isyan ettik” diyenlerden olacak. “Ramazanın feyzinden, bereketinden istifade edemeden, Ramazan gelmiş geçmiş de hâlâ Allah'ın mağfiret ettiği bir kul olamadan, Allah'ın affını, mağfiretini kazanamadan” bayram sabahı maazallah Peygamberimiz ve Cebrail (a.s)’ın yukarıdaki bedduasının muhatabı olarak “şeker bayramı” yapacak!

Tercih Meselesi…

Bir Sonraki Yazımızda Görüşebilmek Ümidiyle…

 

Şehabeddin Mahir TUNA
İlahiyatçı Yazar
sehabeddinmahir@gmail.com