Böyle gâvurluk dünya görmedi. Neydi bu yavrularımızın suçu? Bu saldırı bu hafızlarımızın şahsında Kur’an-ı Kerim’e yapılmıştır. Ey Kur’an-ı Kerim sahibi olan yüce Allah’ım ver bu gâvurların belasını, Allah’ım ver bu gâvurların belasını, Allah’ım ver bu gâvurların belasını. Amin..

Bir yahudinin burnu kanasaydı dünya ayağa kalkardı. Hani insan hakları? Hani Müslüman ülkelerin idarecileri? Kimi amerikanın uşağı, kimi bir başka gâvurun uşağı. Ey hayat süren leşler sizi kim diriltecek? Mahkeme-i Kübra vardır. Siz idareciler elbette bunun hesabını vereceksiniz. Cehennem sizi bekliyor.  Amerikan gâvuru taliban bahanesiyle bunu Afganistan’a yaptırdı. Ey Afganistan senin yaptığını Babrak Karmal bile yapmadı. Onun için Allah (C.C.) verdi belanızı. Sarık, sakal, cübbe, birbirinizi boğuyorsunuz. Kur’an meclisini bombardıman ediyorsun. Hangi imanla bunu yaptınız? Allah-u Teala böyle bir imanı kabul etmez. İnşaallah yakın gelecekte daha büyük belalar başınıza yağdıracaktır. Asrısaadette Hicret'in dördüncü yılında Uhud savaşından dört ay sonra Necid Reisi Ebû Berâ' Medine'ye geldi. Hz. Peygamber (S.AV.)'den kendi kavmini irşad etmeleri için mürşidler istedi. Hz. Peygamber (S.A.V.) durumdan şüphelendi: "Göndereceğim kişiler hakkında Necid halkından endişe ederim" buyurdu. Ebû Berâ': "Onları ben himayeme aldıktan sonra Necid halkından hiç biri dokunamaz" diye teminat verdi. Bunun üzerine Resulullah (S.A.V.) Ebû Berâ'nın yeğeni Âmir b. Tufeyl'e bir mektup yazdı. Amir, amcası adına kavmini idare ediyordu. Daha sonra Resulullah (s.a.s.) Münzir bin Amr başkanlığında Ashabından 70 kişilik bir heyet gönderdi. Bunlar Ashab-ı Suffe’den olup Hafız ve Kurra idiler.

Heyet, Bi'r-i Mâune'ye varınca korkunç bir ihanetle karşılaştılar. Amir bin Tufeyl, Hz. Peygamber (S.A.V.)'in göndermiş olduğu mektubu bile okumadan mürşidlerin etrafını büyük bir ordu ile kuşatmıştı. Kendi kabîlesi, Ebû Berâ'nın himayesine aldığı Mürşidleri öldürmek istemediğinden, başka kabîlelerden kuvvet toplamıştı. Müslümanlar kuşatıldıklarını anlayınca kılıca sarıldılar ve: "Biz, Resulullah (s.a.s.)'in gönderdiği Mürşidleriz. Sizinle hiç bir ilgimiz yok" dedilerse de söz anlatamadılar. Mürşidler: "Allah'ım! Resulü'ne durumumuzu haber verecek senden başkasını bulamıyoruz, selamımızı ona sen ulaştır. Allah'ım! Rasülün vasıtasıyla kavmimize haber ver ki; biz Rabbimiz'e kavuştuk. Rabbimiz bizden hoşnud oldu ve bizi de hoşnud kıldı." diyerek hallerini Allah'a arzetmişler ve insafsız düşman kılıçlarıyla Rablerine kavuşmuşlardır. Allah bu sevgili kullarının isteklerini yerine getirerek vahiy meleği Cebrail'i Hz. Peygamber (S.A.V.)'e göndermiştir. Cebrail: "Onlar Rab'lerine kavuştu. Rab'leri onlardan hoşnut oldu ve kendilerini de hoşnut kıldı." diye durumu Hz. Peygambere bildirmiştir.

Rasûlullah (S.A.V.) durumdan haberdar olunca çok üzüldü. Hemen bir hutbe irade ederek olayı ashabına bildirdi. Allah'a hamd-u senâ'dan sonra şöyle dedi: "Kardeşleriniz müşrikler tarafından kuşatılıp şehit edildiler. Hiç biri sağ bırakılmadı. Onlar Allah'dan hoşnut oldular, Allah da onlardan hoşnut oldu."

Rasûlullah (S.A.V.) kendisine bu acı haberin ulaştığı gece sabah namazının ikinci rekâtında rukûdan doğrulunca:

"Allah'ım! Onların durumlarını sana havale ediyorum. Ey Allah'ım! Onların yıllarını Yusuf Peygamber'in kıtlık yılları gibi çetin yap, başlarına darlık getir. " diye beddua etmiş ve buna beş vakit namazlarında bir ay müddetle devam etmişti. Cemaatin de arkasında "âmîn" dediği Rasûlullah (S.A.V.)'in bu duası kabul olmuştur.

Ondan sonra hafızları savaşa göndermedi. İlmiyle amil hafız canlı Kur’an’dır.  Kur’an-ı Kerim’e değer verenler hafızlara da değer verirler. Cenabı Hakk Kur’an-ı biz indirdik ve biz muhafaza edeceğiz buyuruyor. Kur’an-ı Kerim’i hafızların kafasında muhafaza ediyor. Diriye Kur’an okuyan hafız, ölüye Kur’an okuyan hafız. Diriler pek kıymet bilmez. Ölülere sorun bakalım hafızlar hakkında ne diyorlar? Şehit hafızları defnederken ölmüş olan şehit hafızın babasının elinden tutması yüreklerimizi parçaladı. Gözyaşı dökmemek mümkün mü? Allah’ım sende bu bombardıman yapan ve yaptıranları parçala. 70 senedir Kur’an’la meşgulüm doymadım ve doyamadım. Ne olur bu duamı kabul buyur. Bu zulmü yapanları sana havale ediyorum. Dünyanın neresinde olursa olsun Hasbünallahu ve ni’mel vekil ni’mel mevla ve ni’me’n nesir. Gufraneke Rabbena ve İleykel mesir.

Şeyhu-l Kurra Hüseyin HARPUTOĞLU