Sakaryaspor fırtınaya yakalanmış bir tekne gibi nereye savrulacağı belli olmayan bir takım görüntüsünde seyir ediyor. Devre arası yaşanılan entrikalar herkesi çok etkiledi. Haftalardır hiç bir şey yazmak gelmedi içimden. Geçen yıl bu takımı şampiyon yapan oyuncuların hak etmedikleri şekilde takımdan ayrılmaları tüm yeşil-siyah sevdalılarını derinden etkiledi. İçimi en çok acıtan herkesin bu duruma kayıtsız kalmasıydı. Gelecek adına ben hiç bir şey hayal edemiyorum. Gönül tabiki şampiyonluk istiyor ama bunu sağlayacak bir takım görüntüsü malesef yok. Ligde 22. Haftaya geldik ama hala ideal bir 11'imiz yok. Hani sene başında takım iskeletini bozmayacaktık ya iskelet falan kalmadı. İdeal bir golcümüz, sağlam bir defamsımız, dirayetli bir orta sahamız hala mevcut değil. Belli mevkiler de oynayan oyuncularımız var hocamız isteğine göre ortaya bir şeyler çıkarıyor. Sakaryaspor iyi bir takım demeye malesef kimsenin dili varmıyor. Son oynadığımız Pendikspor maçından örnek vermek gerekirse ilk yarı kazanılan bir penaltı sonrası öne geçmemiz Pendikspor'un biraz dengesini bozdu. Yasir ve Fikret'in bindirmeleri ile kanatlardan yakalanan ataklarla skoru 2-0'da bir şekilde taşıdık. Ama dedim ya sağlam bir defamsımız, dirayetli bir orta sahamız yok diye Ferhat'ın gününde olmaması Ramazan Sal'ın bencil hataları Pendikspor'un eşitliği sağlamasına yeterliydi. Ramazan Sal tam bir fiyasko. Sadece adama oynuyor topla hiç bir ilgisi yok. Böyle bir bomba varken Zafer neden gönderilir bilemiyorum. Hakkı Can'a güvendiysek yanlışın en büyüğü diyebiliriz. Ben stoper olarak nitelendiremedim. Sezer'in oyuna girmesi orta saha da bazı şeyleri yoluna koydu. 90 artılar da Mahir'e gol attırmasıyla günü kurtardık diyebiliriz. Ama dedim ya bir golcümüz bile yok. Bir Coşkun vardı onuda kırdık, gönderdik. Batuhan geri geleceğine Coşkun'nun gönlünü yapsaydıl keske... Fakat Ercüment'in hakkınıda verelim. 2 kritik pozisyonda başarılı kurtarışları oldu. Ama bireysel hataları da yürekleri ağıza getirdi. Taraftarın skor 2-2 iken verdiği tepkilerin ne kadar doğru olduğunu düşünmek lazım. Çünkü saha da gerçekten tatmin etmeyen bir oyun, bireysel hatalardan kaynaklı pozisyonlar gerçekten nereye savrulacağımız belli değil. Bu şekilde nereye kadar gideriz gerçekten bilmiyorum. Takım içinde yaşanılan onca şeye bir set çekmeli ne olursa olsun bir birliktelik yakalanmalıdır. Kalan sağlar bizim diyip oyunumuzu oynamalıyız. Kulüp yönetimi adına 2 yıldır belirlenen hedefler doğrultusunda ilerlenmeli... Yapılan bissürü hata var. Ya bu hatalar kabullenebilip düzeltilmeli yada genel kurulla daha iyi yöneticek insanlar gelmeli... Çünkü bu şekilde çok ileriye gideceğimizi düşünmüyorum. Gelecek sene ortada takım bile kalmayabilir. Bize sürekli değişecek bir kadro değil yıllarca bu forma için ter dökecek oyunculardan kurulu bir kadro gerekiyor. Etrafta çok örnek var. Başarı istikrarla gelir.

 

Yıllarca çekilmedik çile, yaşanılmayan hayal kırıklığı kalmadı. Madem bir yola çıktık bu yolun sonunu en iyi şekilde getirmeliyiz. Şuan en az 10 puan farkla lider olabilcek bir kadromuz sene başında vardı. Ama çok vefasızlık yaptık. Şimdi ne olur bilmiyorum ama bir üst ligi hedefliyorsak tek şey birlik olmaktır. Bize yeteriz derken bu söze sadık olmak gerekir...

 

Saygılarımla...