Fotoğrafhaneme ,biri erkek diğeri kız,iki genç girdi.Yaşları 16-17 civarındaydı.Güler yüzlü,neşeli,cıvıl cıvıl bir yapıları vardı.”Fotoğraf çektireceğiz” dediler.Belli ki,evlilik hazırlığı içindeydiler.

Fotoğraflarını çektim.Bilgisayarımda rötuş yaparken,her zamanki gibi, müşterilerimle sohbet etmeye başladım.

Önce kıza “Nerelisin” diye sordum.
“İzmir’liyim” dedi.
Sonra,oğlan çocuğa “Askerliğini İzmir’de mi yaptın?” sordum.
“Hayır,ben henüz 17 yaşındayım” dedi.
-Peki,bu kız ile nasıl tanıştın?
“Facebooktan”dedikten sonra,anlatmaya başladı:

“Faceden arkadaş olduk.Sonra babasının cüzdanından bir miktar para aldı.İzmir otogarından otobüse bindi.Sakarya’ya geldi.Otogarda buluştuk.Şimdi de buradayız” dedi.

Evet arkadaşlar.Görüldüğü üzere manzara çok vahim.Peşin ödemeli kargo ile,hiçbir masraf,sıkıntı,eziyet çekmeden;ayağınızın dibine kadar,adrese teslim gelen genç bir kız.

Telefon,internet ve sosyal medya böyle bir şey.Freni boşalmış kamyon.İniş aşağı hızla ve kontrolsüz ilerliyor.Bu kızın annesini,babasını ve sevenlerini ezerek geçiyor.İçler acısı bir manzara.

Lütfen kızlarımıza sahip çıkalım.Onları,inanç ve geleneklerimize uygun yetiştirelim.Taviz vermeyin,gevşeklik göstermeyin.Suikastçı şebeke elemanları evimizin içinde.Hatta,çocuklarımızın avucunda.Anne-babaların işi çok zor.Genç anne-babalar….! Sizleri çok ciddi bir muhasebeye davet ediyorum.Sonra dizinizi döversiniz.Benden günah gitti.