Şehit Muhsin Yazıcıoğlu'nun başkanı olduğu dönemler de Büyük Birlik Partisi'nin yayın bülteni Çağrı Gazetesi'nin 2005 yılı Haziran ayı sayısı....orijinal olarak bu haftaki yazım olarak paylaşmak istedim.

GÜLENE AĞLARIM

Hutbe dinlemeyeli uzun bir zaman oldu. Darül harp deyip Cuma kılınmaz hükmünü çıkararak, kendini kandıranlardan sanmayın bizi. Demek istediğim diyanetin, din adamı deyip çerçevesini de çizdiği kişilerin, ellerine tutturduğu günün anlam ve önemini anlatan konuşmaların yapılmasıyla hutbenin yerine getirildiğinin sanılması.

Geleneklerimizde olmayan Yahudi orijinli bir gün olan sözüm ona anneler gününde anne baba hakları, çevre günün de ağaçları koruyalım, hayvanları sevelim. Cumhuriyet bayramında demokrasinin önemi vs. şimdi önümüzde 30 Ağustos zaferinin kutlamaları var. O hafta cuma namazının hutbesini tahmin etmek zor olmasa gerek.

Tabii biz bu Cuma da asıl konuşulması gerekenleri konuşmayacağız, gelenek haline geldiği şekilde hutbeyi dinler gözükeceğiz, Hoşgörü ve diyalog söylemlerinin cazibesine kapılacağız, islamın cihada verdiği önemi ve kefereyle olan mücadeleyi yokmuş gibi saymaya devam edeceğiz… Bizler karnımız tok, sırtımız pek bir şekilde yarın ne yesem, tatile nereye gitsem diye düşünürken…

Dünyanın dört bir yanında Müslümanların katledilmesi sürecek. Irak ta, Filistin de, Çeçenistan da, Afganistan da Müslüman kardeşlerimize uygulanan zulüm artacak, Guatanamo da fareler bile,  sırf Müslüman olduğu için esaret altında tutulanlardan kendilerini daha şanslı hissedecek. Siyonist mahlûklar, müminlerin kanıyla dolu kadehleriyle birbirini selamlayacak… Annelerin gözleri önünde masum yavrular katledilecek. Çocuklar bomba ve silah sesleriyle çınlayan kulaklarını elleriyle tıkamaya çalışırken, boş gözlerle de etraflarında olup biten dehşeti seyredecek… Ta ki sıra kendilerine gelinceye dek…

Bütün bu olanlardan daha elem verici olarak kendisini Müslüman olarak tanıtan biri ‘‘Usame Bin Ladin ismini duyunca tüylerim diken diken oluyor’’ diyecek. Ama aynı şeyi komşusu Bush için söylemeye cesaret edemeyecek. ABD’den Fırat’ın ve Dicle’nin rengi berrak mı görünüyor? Buralardan kızıl, daha da yakına gidip bakarsanız kan kırmızı aktığını görürsünüz. Bu manzaradan sonra hala rahiplere, Allah a, hâşâ oğul isnat eden kâfirlere, özel uçakla geziler düzenler, Vatikan a gidip, Papa denen kefere başını selamlar mısınız?

Müslüman Irak ta! Terör estiren, camileri yıkan ABD nin, Mosat ajanlarıyla, Kürt maşalara askeri eğitim verdirip daha sonra üzerimize saldırtan Siyonistlerin, Basra da çoluk çocuk gözetmeden katleden İngilizlerin, adları da yanınızda anılınca tüyleriniz ürperiyor mu?

Sözlerim ABD’ye kadar ulaşır mı bilemem, Ama size bağlı, lakin düşünme ve sorgulama yetenekleri sistemli olarak ellerinden alınmış, hakikati hakkıyla idrak edememiş samimi insanların belki dikkatlerini çeker. Haddi mi aştığımı mı düşünüyorsunuz?

O halde soruyorum; Kardeşinizin evine girilmiş, elleri domuz bağıyla bağlanmış, kafasına çuval geçirilmiş, kundakta ki günahsız yavrusu acımasızca öldürülmüş, eşine de tecavüz ediliyor. Kadının çığlıkları kulaklarınıza kadar geliyor. Ne oldu iğrenç mi geldi? Filistin de Irak ta bunlar her gün yaşanıyor. Onlar bizim Müslüman kardeşlerimiz ve bizlere mümin olmayan, kan bağıyla bağlı kardeşlerimizden bile kat kat yakınlar. Eğer bizi ilgilendirmez diyorsanız siz mümin olamazsınız. Eğer elimizden bir şey gelmiyor diyorsanız sizler samimi değilsiniz. Bir de hala bu kefereyle dost olmaya çalışıyorsunuz sizde onlardansınız. O zaman bizim söylediklerimizin haddi aşmak olmaz. Selam, rehberi Kur an, peygamberi Hz. Muhammed s.a.s olanların üzerine olsun…